توزیع تخم نطفه د ار شتر مرغ با نازلترین قیمت در سراسر کشور

شتر مرغ ماده معمولاً بین ساعت 4 تا 7 بعدازظهر تخمگذاری می کند. بلافاصله بعد از تخم گذاری بایستی تخم ها توسط کارگر جمع آوری شده و به محل جوجه کشی منتقل شوند. 
دوران جوجه کشی 42 روز می باشد. درجه حرازرت دستگاه جوجه کشی 3/36 درجه سانتی گراد و رطوبت در حدود 20 تا 25 درصد است. وزن تخم به طور متوسط در حدود 5/1 کیلوگرم بوده و در پایان دوران جوجه کشی بایستی در حدود 13 تا 15 درصد از وزن تخم کاهش پیدا کند. در غیراینصورت ممکن است مشکلاتی در جوجه در آوری ایجاد گردد. معمولاً تخم ها به مدت یک هفته جمع آوری و در درجه حرارت و رطوبت مناسب نگهداری شده و سپس تخم های بی نطفه از دستگاه خارج می گردند. درروز سی و هشتم تخم ها به هچر منتقل شده و تا زمان خروج از تخم در دستگاه باقی می مانند. بهتر است جهت خشک شدن و فعالیت نسبی پرنده، به او اجازه داد تا به مدت 6 تا 12 ساعت دردستگاه هچر باقی بماند و سپس خارج گردد. بهداشت دستگاه و سالن جوجه کشی بسیار مهم بوده و بایستی حتی الامکان از ورود افراد متفرقه به محیط جوجه کشی خودداری شود. جوجه ها به هنگام تولد وزنی در حدود700 تا 1000 گرم دارند. بند ناف توسط آیودین ضدعفونی می گردد. کف بینی های هچری نیز باید اصطکاک کافی داشته باشند تا از بازشدن پاها درجوجه جلوگیری به عمل آید. چنانچه جوجه نتواند از تخم خارج شود بایستی به جوجه کمک شود. این امر نیاز به کسب تجربه کافی داشته و هر گونه مداخله عجولانه سبب نتایج منفی درهچ خواهدشد.
پرورش جوجه:
پس از خروج از تخم جوجه ها بایستی درحرارت 30 تا 32 درجه سانتی گراد قرار گیرند. بهتر است این حرارت در زیر منبع حرارتی (لامپ هیتر، مادر مصنوعی) برای جوجه مهیا شده و اجازه انتخاب را برای جوجه فراهم آورد. در صورتی که شرایط جوی اجازه دهد می تواند جوجه را 24 ساعت بعداز درآمدن از تخم در فضای آزاد قرارداد. مراقبت از جوجه در سنین اولیه بایستی با دقت انجام شود. بهداشت سالن کاملاً رعایت شده و شب ها شرایط مناسب از نظر دما و تهویه برای جوجه ها فراهم شود. عفونت کیسه زرده از متداول ترین علل مرگ و میر جوجه ها تا سن حدود 14 روزه گی است. این عفونت می تواند از طریق تخم، دستگاه جوجه کشی، بندناف و نیز غذا و خوردن مدفوع(از طریق روده) به کیسه زرده منتقل شود. عدم جذب به موقع کیسه زرده باعث عفونت و مرگ جوجه خواهد شد. هرگونه استرس نیز می تواند شرایط را برای باقی مانده کیسه زرده در بدن جوجه و عفونت آن فراهم نماید. از دیگر علل مرگ و میر در جوجه ها را می تواند عفونت های باکتریایی، اسهال و مشکلات فیزیکی پانام برد. غذا 24 ساعت بعداز هچ بایستی در اختیار جوجه قرار گیرد. غذا بایستی دارای انرژی و پروتئین بالا و از نظر املاح معدنی وویتامین ها بالانس باشد. چند روزی طول می کشد تا جوجه خوردن آب و غذا را بیاموزد واین مدت زمان کافی را برای جذب کیسه زرده فراهم می نماید. قرار دادن یک جوجه بزرگ تر در میان جوجه های تازه به دنیا آمده عمل آموختن خوردن و آشامیدن را به جوجه ها آسان می سازد. جوجه های مریض و غیرفعال را بایستی سریعاً از سایر پرندگان جدا نموده و در فضای دیگر تحت درمان قرار داد.
انباشتگی اجسام خارجی از قبیل سنگ، چوب و ساقه در پیش معده و سنگدان از دیگر عوامل مرگ و میر جوجه ها تا سن چهارماهگی می باشد. هرگونه استرس از قبیل بالانس نبودن جیره (از نظر موادغذایی ، مواد معدنی وویتامینه و غیره) نیز بیماری و عدم آرامش و سلامت پرنده می تواند به این مسأله منجر گردد. بنابراین حتی الامکان سعی شود محیط پرورش جوجه ها عاری از هرگونه اجسام خارجی باشد. واکسیناسیون جوجه ها علیه بیماری نیوکاسل در کشورمان الزامی است. تلفات ناشی از این بیماری توسط بعضی از مزارع در ایران گزارش شده است. جوجه ها به بیماری آنتروتوکسمی نیز حساس هستند. واکسیناسیون جوجه علیه این بیماری توصیه می گردد. این بیماری غیرواگیر بوده و عامل اصلی آن استرس است. (تغییرات جیره حمل و نقل، ترس، تراکم جوجه هاو....) جوجه ها به سرعت رشد کرده و درسن یک ماهگی در حدود 3 تا 6 کیلوگرم وزن دارند. با افزایش سن جوجه ها بایستی فضای بیشتری در اختیار آنان قرار داد. گردشگاه جوجه ها بایستی دارای سایبان بوده و خاک بهترین انتخاب به عنوان بستر می باشد. بستر فضای مسقف بهتر است از جنس بتن باشد تا به راحتی بتوان آن را شست وشو داد و ضدعفونی کرد. در بعضی از مزارع از سیستم حرارت زیرزمینی به عنوان منبع حرارت استفاده می نمایند.
این مسأله باعث گرمی بستر و آرامش پرنده و نیز کاهش تلفات ناشی از عفونت کیسه زرده خواهد شد. در سن سه ماهگی جوجه ها وزنی بین 20 تا 30 کیلوگرم خواهند داشت. بعداز سن 3 ماهگی جوجه ها نسبتاً مقاوم بوده و تلفات کاهش می یابد. بعداز سن 3 ماهگی بیشتر تلفات ناشی از مسائل فیزیکی است. از سن سه ماهگی تا پایان یکسالگی (زمان کشتار) جوجه ها در فضاهای محصور نگهداری می شوند. معمولاً به ازاء هر پرنده، حداقل 50 متر مربع فضای گردشگاه در اختیار قرار می گیرد. فضای سایبان برای هرپرنده نیز 5 متر مربع است. بنابراین بعداز سن سه ماهگی پرندگان نیاز به سالن های بسته نخواهند داشت. بعداز سن سه ماهگی پرندگان به سرما و گرما بسیار مقاوم هستند. پرندگانی که به عنوان مولد انتخاب می شوند بعداز سن یکسالگی از جیره های نگهداری استفاده می نمایند.

هدف ما از بیان کردن این مطالب جهت اشنایی شما با نحوه جوجه کشی هر چه بهتر میباشد.مرغداری طلا رنگ یکی از بهترین و درجه یکترین پرورش دهندگان طیور و پر ندگان زینتی در سطح کشور بوده .و از بهترین خدمات ان به مشتریان عزیز توطیع تخم نطفه دار در سطح کشور بوده تمامی تخم جمع اوری شده از بهترین مزارع بوده و از نظر تازگی و راندمان دارای درصد بالایی بوده اند . جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره های طیر تماس گرفته  ویا به ادرس سایت مراجعه کنید.

09146200950

09146200957

09146108147

04432259192

ادرس سایت :notfe.com

فروش تخم نطفه دار قرقاول باراندمان جوجه اوری بالا

عمده اهداف پرورش قرقاول در ایران ایجاد پرورشگاه های مناسب و مزارع مادر برای تولید تخم های نطفه دار ، رهاسازی تعدادی از این پرنده در مکان هایی که نسل این پرنده در حال انقراض است ، حفظ ذخایر ژنتیکی کشور ، جذب توریست و شکار چیان به مناطق دیدنی و بکر کشور ، تهیه قرقاول برای باغ وحش ها به منظور بازدید عموم و تولید گوشت آن به صورت کاملاً فراگیر جهت عرضه در رستوران ها و فروشگاه های مواد پروتئینی می باشد . استفاده و بهره گیری از پرنده جهت باشگاه های شکار پرنده و تیر اندازی ، شکار با سگ های تعلیمی و پرندگان شکاری و هم چنین سایر فعالیت های دیگر از دیگر اهداف پرورش قرقاول است قرقاول ها پرندگان متمایز و خاصی هستند که نیازمند شرایط خاص برای جوجه کشی می باشند

برخی قرقاول را فقط به خاطر زیبایی خاصش بعنوان پرنده ی خانگی پرورش می دهند. در حالت کلی قرقاول ها نیز مانندطاووس ها بیشتر بخاطر رنگهای زیبایشان پرورش داده میشوند تا بخاطر گوشت و تخمشان! هرچند برخی پرورش دهندگان می گویند گوشت قرقاول لذیذتر از گوشت مرغ است.قرقاول ها بعنوان یکی از شگفت آورترین حیوانات در بازی و سرگرمی شناخته شده و گاهی اوقات برای شکار پرورش داده میشوند.

رورش قرقاول در سالهای اخیر در بسیاری از کشورهای جهان به خاطر استفاده از گوشت، رهاسازی در شکارگاهها و بهره برداری به صورت شکار به یک شاخه مهم از پرورش پرندگان تبدیل شده است. با آن که پرورش این پرنده در عمل به دلیل ریزه کاریهایش مشکلاتی را در بردارد اما در مقیاس کوچکتر با توجه به قابلیت استفاده از محیط زیست و نادر بودن نوع وحشی آن ، یکی از سودآورترین پرندگان نسبت به دیگرا پرندگان همطراز از خود است.

قرقاول از جمله پرندگان بومی و نادر در ایران است که در مراتع و بوته زارها زندگی می‌کند. این پرنده در زبان محلی تورنگ یاتیرنگ نامیده می‌شود. قرقاول یکی از زیباترین پرندگان ایران است و به نوعی جز مجموعه تنوع زیستی ایران محسوب می‌شود که با تغذیه از دانه‌های گیاهی و حشرات می‌تواند در حفظ محصولات کشاورزی مفید باشد.

گونه‌های قرقاول در ایران

قرقاولهای ایران همه از یک گونه‌اند ولی با توجه به پراکندگی جغرافیایی و تفاوتهای ظاهری برخی آنها را به ۴ زیر گونه تقسیم می‌کنند:

• قرقاولهای ارسباران و دشت مغان
• قرقاولهای تالش از آستارا تا چالوس
• قرقاولهای گلستان از بابل تا گلستان
• قرقاولهای سرخس و حوالی رودخانه مرزی هریرود

• تخم قرقاول به سادگی تخم مرغ هچ می شود. جوجه کشی قرقاول ممکن است به روش صنعتی یا به شکل سنتی و طبیعی صورت گیرد که البته در حالت سنتتی میزان جوجه در آوری به شدت کاهش می یابد. طول دوره جوجه کشی قرقاول 23 تا 28 روز است. این زمان ممکن است تحت تحت تاثیر عوامل متعدد همچون سن پرنده ، شرایط انبار تخم ها، مدیریت دوره جوجه کشی، حرارت و رطوبت تخم ها متغیر باشد. تخم ها تا سن 21 روزگی در انکوباتور (ستر) می مانندو پس از آن تا زمان هچ به دستگاه هچر منتقل می شوند. درجه حرارت دستگاه ستر 5/37 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی آن 57 تا 63 درصد در نظر گرفته می شود. وجود رطوبت در هچر مانع چسبیدن جنین به پرده های داخل تخم و پوسته می شود.

  در صورتی که رطوبت لازم تامین نشود،خروج جوجه ها از تخم و شکستن پوست سخت تر خواهد بود. وجود جریان هوا به طور دائم در انکوباتور باعث دفع دی اکسید کربن تولید شده توسط جین شده و اکسیژن کافی را برای آن ها فراهم می کند.تخم ها در دوره جوجه کشی ، باد به شکل منظم چرخش یابد. در صورت ثابت بودن تخم ها، زرده و نطفه به دلیل وزن حجمی کمتر نسبت به سفیده به طرف بالا می روند و به پوسته می چسپند. در این صورت، جنین قادر به رشد طبیعی خودنیست. در صورت عدم وجود دستگاه اتوماتیک، حداقل روزی دو تا سه بار به صورت دستی باید تخم ها چرخش یابند. چرخش تخم ها به ویژه در طول هفته اول بایدبه آرامی و با احتیاط کامل انجام گیرد، زیرا در طول این مدت جنین در حال رشد، دارای عروق خونی بسیار ظریف و حساسی است که با کوچکترین ضربه ناگهانی گسسته شده و مرگ جنین را به دنبال خواهد داست.

  در صورت چرخش دستی، بهتر است یک علامت بر روی یک بخش تخم زده شود تا در زمان چرخش میزان آن کنترل شود. روش معمول قرار دادن تخم ها به طور قائم می باشد که در این حالت محفظه هوا واقع در انتهای پهن تخم در بالای تخم قرار می گیرد. زاویه چرخش به میزان 45 درجه از خط عمود به طرف زاویه مخالف است. هرگز نباید تخم ها را در یک جهت چرخانید، زیرا این کار تشکیل غشای کوریو آلانتوئیس و دیگر غشای جنینی را مختل خواهد کرد و به سایر ساختار های تخم صدمه خواهد زد. باتوجه به این که شب ها تخم ها چرخش نمی یابند، باید توجه داشت که تخم ها دو شب متوالی در یک جهت نباشند. در سه روز آخر که تخم ها در هچر قرار می گیرند، عمل چرخاندن انجام نمی شود تا جنین در موقعیت مناسب برای خروج از تخم قرار بگیرد. همچنین طی این مدت درب دستگاه هچر نباید زیاد باز شود تا دما و رطوبت مناسب برای تخم ها تامین شود.

  دما و میزان چرخش تخم ها دو فاکتور مهم در خروج جوجه ها از تخم است. تغییر زیاد درجه حرارت (زیاد یا کم) و عدم چرخش تخم بیش از 24 ساعت، میزان جوجه در آوری را به شدت کاهش خواهد داد. رطوبت، تاثیر کم تری بر تفریخ جوجه ها می گذارد اما هنگامی که تخم ها به مدت طولانی در معرض تنش رطوبتی قرار گیرند، هچ شدن جوجه ها به شدت کاهش می یابد.

• جهت مشاوره و اطلاع از قیمت تخم های نطفه دار با شماره های زیر تماس گرفته و یا به ادرس سایت مراجعه کنید.

• 09146200950

• 09146108147

• 09146200957

• 04432259192

• ادرس سایت :notfe.com

•