قرقاوُل پرندهای از راسته ماکیانسانان است. قرقاول به طور بومی در بیشتر نقاط آسیا و همینطور یونان و بلغارستان در اروپا زندگی میکند و توسط انسان به بسیاری از کشورهای دیگر هم وارد شدهاست.
جمعیت قرقاولها رو به کاهش است اما در خطر انقراض نیست. جمعیت این پرنده در اروپا بر اساس برآورد بردلایف اینترناسیونال در سال ۲۰۰۴ حدود ۳ میلیون و ۴۰۰ تا ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار جفت بارور معادل ۱۰٬۲ میلیون تا ۱۴٬۱ میلیون بال قرقاول بودهاست و بر اساس یک برآورد بسیار ابتدایی جمعیت این پرنده در کل دنیا را میتوان ۳۰ تا ۴۵ میلیون بال برآورد کردرقاول پرندهای است که به خاطر داشتن دم بلند و راه رفتن باشکوهش از سایر ماکیان متمایز میشود. این پرنده یکی از عجیبترین پرندگان جهان است. در ۲ یا۳ هفته اول زندگی یک جفت پنجه روی هر بال این پرنده وجود دارد. قرقاولها روی درختان زندگی میکنند و انواع بالغ از برگهای درختان، حشرات، تمشک، دانهها و میوههای جنگلی تغذیه میکنند و افزایش و کاهش میوههای جنگلی و حشرات در جمعیت این پرنده موثر است. پس از خوردن یک غذای کامل، وزن آنها آنقدر سنگین میشود، که پرواز برایشان بسیار دشوار میشود. این پرنده هنگام احساس خطر معمولاً پرواز نمیکند، بلکه به سرعت میدود و پنهان میشود. پروازش پرتوان و آغاز آن پرسر و صداست. در ارتفاع کم پرواز میکند و مدت پروازش معمولاً کوتاهاست مده اهداف پرورش قرقاول در ایران ایجاد پرورشگاه های مناسب و مزارع مادر برای تولید تخم های نطفه دار ، رهاسازی تعدادی از این پرنده در مکان هایی که نسل این پرنده در حال انقراض است ، حفظ ذخایر ژنتیکی کشور ، جذب توریست و شکار چیان به مناطق دیدنی و بکر کشور ، تهیه قرقاول برای باغ وحش ها به منظور بازدید عموم و تولید گوشت آن به صورت کاملاً فراگیر جهت عرضه در رستوران ها و فروشگاه های مواد پروتئینی می باشد . استفاده و بهره گیری از پرنده جهت باشگاه های شکار پرنده و تیر اندازی ، شکار با سگ های تعلیمی و پرندگان شکاری و هم چنین سایر فعالیت های دیگر از دیگر اهداف پرورش قرقاول است .